อาเจ็ด อาแปด 七爷八爷 ชิกเอี๋ย โป่ยเอี๋ย ยมทูตขาวดำ

อาเจ็ด อาแปด 七爷八爷 ชิดเอี๋ย โป่ยเอี๋ย ยมทูตขาวดำ เป็นยมทูตที่เรียกควบคู่กัน สององค์คือองค์แรก เรียกว่า เทพเฮ่ยอู่ฉาง 黑无常 องค์สอง เรียกว่า เทพไป๋อู่ฉาง 白无常 หรือ ชิกเหยีย ชิกเอี๋ย ลุงเจ็ด กับ ปาเหยีย หรือ แปะ(โป๊ย)เอี๋ยลุงแปด

ทั้งสององค์ มีเครื่องแต่งกายและบุคลิกที่ สังเกตได้ง่าย คือ

เทพไป๋อู่ฉาง 白无常 จะสวมชุดและหมวกทรงกรวยสูงสีขาวถือป้ายที่อักษรเขียนว่า 你可来了 แปลว่า ในที่สุดเจ้าก็มาจนได้ แลบลิ้นสีแดงยาวถึงหน้าอก มีหน้าที่รับดวงวิญญาณที่เป็นคนดีมีศีลธรรม ไปรับการพิจารณาจากศาลในนรก แล้วไปเสวยกรรมดีที่เคยทำ ถ้าใครทำดีก็จะได้ข้ามสะพานทองคำไปยังดินแดนสุขาวดี หรือสะพานเงินสู่สวรรค์แดนใต้ ตามบุญที่ได้ทำไว้

เทพเฮยอู่ฉาง 黑无常 สวมชุดและหมวกทรงกรวยสูงสีดำมีอักษรเขียนว่า 正在捉你 แปลว่า มาจับเจ้านั่นแหละ มือถือโซ่และแลบลิ้นสีแดงยาวถึงหน้าอก หน้าตาดุดัน คอยใช้โซ่มัดจับดวงวิญญาณบาป สมัยเป็นคนมีจิตใจชั่วช้า ที่สิ้นอายุขัยลากไปรับกรรมในนรก

ชื่อของทั้งสององค์ มาจากคำว่าเฮยเทียน 黑天 แปลว่ากลางคืน และไป๋เทียน 白天 แปลว่ากลางวัน ส่วนคำว่า อู่ฉาง 无常 แปลว่า ไม่ยั่งยืน ไม่แน่นอน ความหมายรวมของ คือ คติธรรม แปลว่า คนเรานั้นไม่ได้มีสิ่งใดแน่นอน เป็นไปตามกฎแห่งกรรม มีเกิด มีตาย ได้ทั้งกลางวันและกลางคืน มีขาวมีดำ ไปเป็นตามกฎ หยินและหยาง

ตามตำนานแล้วทั้งสองนั้นเป็นพี่น้องกัน

สีขาวชื่อเชี่ยปี่อ้าน 謝必安 หรือชิกเยี่ย แปลว่าลุงเจ็ด

สีดำชื่อ ฟ่านอู่จิ้ว (范無救) หรือปาเยี่ย (แปลว่าลุงแปด)

ทั้งสองชอบเล่นการพนันงานการไม่ทำจนบิดามารดาเอือมระอาไล่ออกจากบ้านทั้งคู่เลยออกเดินทางไปเรื่อย ๆ ค่ำไหนนอนนั่น

วันหนึ่งทั้งสองก็ปรึกษากันว่าจะปล่อยชีวิตไปแบบนี้ไม่ได้แล้ว จึงพากันไปสมัครเป็นผู้คุมนักโทษ วันหนึ่งได้รับภาระกิจไปส่งนักโทษข้ามเมือง ระหว่างทางนักโทษได้อ้อนวอนร้องไห้ขอไปพบครอบครัวเป็นครั้งสุดท้ายและสัญญาว่าจะกลับมา

เมื่อฟ่านอู่จิ้วปล่อยนักโทษไปนักโทษก็ไม่กลับมาอีกเลย ในที่สุดทั้งสองก็กลับไปรับโทษที่ปล่อยนักโทษต้องอาญาหนีไป โดยที่ทั้งสองไม่คิดที่จะหนีแต่อย่างใด

เชี่ยปี่อ้านคิดว่าตัวเองเป็นคนทำให้ฟ่านอู่จิ้วเป็นคนไม่เข้มงวด เหลาะแหละ จึงคิดว่าหากเขาตายไปฟ่านอู่จิ้วจะกลับใจและตั้งใจทำงาน คืนนั้นจึงได้ใช้เชือกผูกคอตายในคุก

เมื่อฟ่านอู่จิ้วรู้ว่าพี่ชายตนเชี่ยปี่อ้านตายก็สำนึกผิดว่าการตายของพี่ชายเป็นเพราะเค้าเป็นต้นเหตุจึงได้เอาหัวชนกับผนังกำแพงในคุกตายตามไป

วิญญาณทั้งสองก็เร่รอนไปเรื่อย ๆ ไม่มีใครเซ่นไหว้อะไรให้กิน จนวันที่ 7 เงียมหล่ออ๋อง 閰羅王 พญายมจึงเรียกทั้งคู่ไปพบ และได้พิจารณาว่าทั้งสองที่ตายเพราะซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ และยังเป็นผู้คุมนักโทษมาก่อน อีกทั้งนรกภูมินั้นยังขาดผู้ดูแลงานทางด้านนี้ จึงได้แต่งตั้งทั้งสองเป็นยมทูตขาวดำตามลักษณะเอกลักษณ์ของท่าน

แต่บางตำนานบอกไว้ว่าทั้งคู่คุมนักโทษไป ระหว่างทางนักโทษหลบหนี ทั้งสองจึงออกตามหาและนัดกันไว้ที่ใต้สะพานแห่งหนึ่ง เชี่ยปี่อ้านกลับมาก่อนจึงรอใต้สะพาน พอดีกับผนตกน้ำป่ามาจึงโดนน้ำป่าพัดเสียชีวิตไป

พอฟ่านอู่จิ้วกลับมาเจอศพพี่ชายตัวเองก็เลยผูกคอตายตาม

เง็กเซียนฮ่องเต้เห็นว่าทั้งสองมีความซื่อสัตย์ต่อกันและต่องานที่ทำ จึงแต่งตั้งให้เป็นเทพเจ้ามีหน้าทีจับดวงวิญญาณไปลงนรก